بیابانها

بیابانها:

تخریب سرزمین

در مناطق خشک و فراخشک بدلیل فقر پوشش گیاهی طوفانهای ماسه ای و حرکت ماسه های روان خسارات جبران ناپذیری به مزارع و تاسیسات شهری وروستایی وارد می نماید که حاصلی جز مهاجرت و ترک سرزمین را بدنبال ندارد پدیده ای که متاسفانه در منطقه سیستان شکل گرفته است.

درمناطق خشک ونیمه خشک و حتی نیمه مرطوب وقوع سیل وخسارات ناشی از آن که حاصل تخریب منابع و سرزمین است پدیده ای عادی و تکراری شده است(سیل گلستان ) تاکی باید شاهد خسارات مالی و جانی ناشی از بیابانزدایی باشیم.

عملکرد : برای تثبیت ماسه های روان وبیابانزدایی از سال 1344 تا کنون 1884130 هکتار نهالکاری و قلمه کاری ، 4502994 هکتار بذرکاری و بذرپاشی و208709 هکتارمالچپاشی انجام شده است که حاصل آن حفاظت از شهرها و روستاها و مراکز اقتصادی و نظامی و خطوط مواصلاتی در بخش وسیعی از مناطق بیابانی کشور بوده است .(کرمان، یزد، سبزوار، گناباد، خواف،‌ زاهدان، زابل،‌ ایرانشهر‌،‌ بندرعباس،‌ بوشهر،‌ قم، ‌کاشان،‌ آران و بیدگل،‌ نطنز،‌ اردستان‌،‌ سمنان،‌ گرمسار،‌...)

الزامات اساسی برای اجرای موفق برنامه اقدام ملی مقابله با بیابانزایی :

آشنایی دولتمردان و مسئولان برنامه ریزی کشور با علل بیابانزایی و برداشت صحیح از مفهوم آن

توسعه عدالت اجتماعی و مبارزه با فقر در چارچوب توسعه پایدار.

وفاق ملی در زمینه مقابله با بیابان زایی در بین مردم و مسئولان بخشهای مرتبط با موضوع .

ضمانت در اجرا وهماهنگی برنامه های بخشی و فرا بخشی مقابله با بیابانزایی .

استفاده از تجربیات موفق ملی و بین المللی مقابله با بیابانزایی.

از سطح 164 میلیون هکتـار وسعت کشور 34 میلیون هکتار ( معادل 7/ 20 % ) آن را مناطق کویری و بیابانی تشکیل می دهد که مشتمل است بر:

1- اراضی شنی 12 میلیون هکتار که 5 میلیــــون هکتار آن را تپه های شنی تشکیل می دهد.

2- اراضی بیابانی به شدت تخریب یافته 22 میلیـون هکتار که بخشی از آن را شـوره زارها تشکیل می دهند.

عوامل اصلی بیابانزایی :

تغییرات اقلیمی و بروز خشکسالی، ‌زمین ساخت -ازدیاد جمعیت و بهره برداری غیر اصلی وآزمندانه از منابع خدادادی .

ریشه های بیابانزایی:

کنشهای سیاسی،‌ اقتصادی - عوامل اجتماعی و رفتارهای فرهنگی .

مقابله با بیابان زدایی مستلزم استفادده بهینه از منابع مالی و امکانات است.موفقیت در بیابانزدایی مستلزم داشتن برنامه های جامع،‌ جلب مشارکت مردم و اجرای هماهنگ و دقیق کارها درچارچوب پروژه های اجرایی مناسب است.

برنامه اقدام ملی مقابله با بیابانزایی :

شناخت دقیق مشکلات و قابلیتها تدوین استراتژی بلند مدت ،‌ انتخاب راهکارهای مناسب و منطبق با ویژگیهای محلی امکان مشارکت فراگیر مردم و سازمانهای غیردولتی و هماهنگی کامل ببین دستگاههای اجرایی.

منبع:www.ake.blogfa.com