گل گاوزبان بدل

گاو زبان بدل:Anchusa

خانوداه:Boraginaceae

نام انگلیسی:Buglosse

گیاهی یک ساله یا چند ساله است که تا دمای -34 درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.گل های ان به رنگ ابی خالص از روشن تا تیره است,که از مشخصه گل های این گیاه می باشد.این گیاه شبیه به خویشاوند نزدیک خو,یعنی گل فراموشم مکن است,اما نسبت به ان بزرگ تر و زیباتر می باشد.در تابستان گل های ان (که گلدهی ان ها تا پاییز ادامه می یابد) به صورت خوشه های منشعب بزرگی در بالای شاخ و برگ ها می رویند.

گونه کاپنسیس یا (گاوزبان تابستانی) گیاهی یک ساله است,که ارتفاعی به اندازه 45 سانتی متر و برگ های باریک کرکداری به اندازه 12.5 سانتی متر دارد.گل هایش به صورت خوشه های منشعب باز می شوند.بسیاری از گونه های معروفان دارای رنگ ها و اندازه های متفاوت می باشند,همچنین گونه ای سفید رنگ از ان نیز وجود دارد,به نام ازورا(گل گاو زبان ایتالیکا) که گیاهی چند ساله است بسته به نوع واریته ای که دارد,در بالای دسته برگ های کرکئدار نیزه ای شکل 30 سانتی متری ان گل اذین هایی به ارتفاع 60 الی 150 سانتی متر به وجود می ایند.(1)

این گیاهان به نور کامل خورشید و خاک غنی با زهکشی خوب,و ابیاری متوسط نیاز دارند.گیاهان جدید را در اغاز فصل رشد می کارند.

منبع:تاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل سوسن پرو

سوسن پرو:Alstroemeria

خانواده:Amaryllidaceae

نام انگلیسی:Peruvian lily

گیاه چند ساله ای است که تا دمای -15 درجه سانتی گراد مقاوم است.گل های ان از لحاظ شکل ظاهری شبیه سوسن و از لحاظ خزان پذیری شبیه ازالیا می باشد.این گیاهان به شکل کپه های انبوه و راست قامت با ساقه هایی پر برگ و به ارتفاع 60الی 150 سانتی متر هستند.در بالای ان ها خوشه های گلدار شیپوری شکل اویزانی به رنگ های سفید,کرم,زرد,نارنجی,صورتی,بنفش روشن و قرمز ظاهر می شود که اغلب رگه هایی یا نقاطی به رنگ های تیره دارند.این گیاهان باعث می شوند که ظاهر باغ به شکل زیبا و دلباز به نظر بیاید.سوسن های علفزار در تابستان گل می دهند سپس به تدریج به خواب زمستانی می روند.به این گیاهان در زمان رشد و گلدهی,باید مرتبا و به طور منظم اب داد.پس از گلدهی گیاه به اندکی رطوبت نیاز دارد.در مناطقی که تابستان های گرم و خشک دارند ان ها را در زیر سایه و در مناطق ذیگر ان ها را در زیر نور کامل خورشید می کارند.(1)

زمانی که سوسن های علفزار در خاک مستقر شدند,نباید ان ها را از خاک بیرون اورده و تقسیم کرد.از تشکیل دانه در این گیاهان باید جلوگیری کرد,زیرا ایجاد دانه موجب ضعف گیاه و از بین رفتن ان می شود برای این کار گل پژمرده و قدیمی ان ها را میچینند تا تولید دانه نکند.

منبع:کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل ختمی زینتی

ختمی زینتی:Alcea rosea

خانواده:Malvaceae

نام انگلیسی:Hollyhock

گیاه دوساله یا چند ساله ای است که طول عمر کوتاهی داشته و تا دمای -37درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.معدودی از گیاهان از جمله ختمی ها بیشتر در باغ های قدیمی کاشته می شوند. معمولا بر روی گل اذین های بلند 240 الی 275 سانتی متری ان ها گل های استکانی شکلی حدودا به پهنای 10 سانتی متر به وجود می اید.در اصل ختمی ها,گیاهانی دو ساله هستند اما اصلاح کننگان گل گونه های یک ساله و چند ساله ان را ایجاد کرده اند.علاوه بر این شما می توانید در بین ان ها,گونه های کوتاهی به اندازه 60 سانتی متر یا گونه های متوسطی به اندازه 150تا 180 سانتی متر را بیابید.گل های تابستانی ان ممکن است کم پر,نمیه پرپر یا پرپر به رنگ های لیمویی,کرم,سفید,صورتی,سرخ,قرمز,زرد,قهوه ای مایل به قرمز,قرمز تیره و بنفش می باشد.

برگ های ان بزرگ,دایره ای شکل,تااندازه ای کنگره ای و زبر و کرکدار هستند,که بر روی دمبرگ های نازک قرار گرفته اند.این گیاهان تا هنگامی که گل اذین هایشان شروع به بزرگ شدن کنند به صورت دسته ای از شاخ و برگ های انبوه رشد می کنند.هر گیاه ممکن است دارای چندین گل اذین شود.(1)

گل های ختمی به خاک خوب و ابیاری منظم نیاز دارند.بیماری زنگ ممکن است به شاخ و برگ های گیاه اسیب برساند,بنابراین گونه هایی از ان ها باید انتخاب شود که در برابر بیماری زنگ,مقاوم باشند و در صورت مشاهده این بیماری,باید برگ های مبتلا را جدا کرده و از بین برد.

منبع:کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل عشق

گل عشق:Agapanthus

خانواده:Liliaceae

نام انگلیسی:Lily-of-the-Nile

گیاه چند ساله ای است که تا دمای حدود -12درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.این گیاهان زیبا را بیشتر به خاطر دسته برگ های نواری شکل سبزشان پرورش می دهند.گل های خوشه ای ابی یا سفید لوله ای شکلی در بالای ساقه های بلند و باریک ان بوجود می اید.از این گیاهان انواع قد بلندی با ارتفاع 30 الی 150 سانتی متر موجود می باشند.(1)

این گیاه به خاکی با زهکشی کامل احتیاج دارد و برای این که رشد خوبی داشته باشد باید ان را مرتبا ابیاری کرد.کپه های گیاهان را باید هر چند وقت یکبار مثلا هر 6 سال یکبار تقسیم کرد.بهترین زمان این کار اواخر زمستان یا اوایل بهار است.در اب و هوای بسیار سرد زمستانی که گیاهان نمی توانند در بیرون از منزل زنده بمانند,برای نگهداری در زمستان انها را در ظروف و گلدان های بزرگی بکارید و در پاییز ان ها را به داخل منزل اورده و در مکانی خنک قرار داده و به مقدار خیلی کم به ان ها اب دهید, در بهار ان ها را به بیرون از منزل انتقال دهید در فضای ازاد بکارید.

منبع: کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل اقونیطون

اقونیطون:Aconitum

خانواده:Ranunculaceae

نام انگلیسی:Monkshood

گیاه چند ساله ای است که تا دمای -34 درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.این گیاه برای مناطقی که اب و هوای معتدل زمستانی یا اب و هوای گرم تابستانی دارند مناسب نیست.این گیاه اگر چه دارای زیبایی خاصی می باشد ولی باید مراقب تمام قسمت های بسیار سمی ان باشید.در اواخر تابستان یا اویل پاییز از میان دسته شاخ و برگ های سبز تیره کرفس مانند ان که از رشد ریشه هایی با گره های متورم بوجود می ایند ساقه های حاوی سنبله های گلدار تا ارتفاع 2.5 متر بالا می ایند.ارتفاع بیشتر انواع ان از 60 تا 150 سانتی متر می رسد.گل های ابی تیره تا بنفش ان که نامنظم و دارای گلبرگی کلاهک مانند هستند ,بسیار نزدیک به ساقه رشد می کنند و شکلی شبیه به زبان در قفا دارند.(1)

این گیاه در خاک خوب و مرطوب به خوبی رشد می کند و به نور یا اندکی سایه نیاز دارند.هر دو یا سه سال یکبار کپه های گیاهان نیاز به تقسیم شدن دارند.این کار را در پاییز(در مناطق بسیار سرد)زمستان یا اوایل بهار باید انجام داد.در طول زمستان گیاهان کاملا به خوب می روند.(در مناطق بسیار سرد,در طی زمستان بهتر است برای گیاهان تازه کاشته شدهبه منظور محافظت در برابر سرما, از مالچ استفاده کنید.

منبع: کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت 

گل بومادران

بومادران:Achillea

خانواده:Compositae

نام انگلیسی:Yarrow

گیاه چند ساله ای است که تا دمای -34 درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.وقتی نام بومادران را می شنویم ممکن است گیاهی با خوشه های پهن از گل های زرد که بر روی ساقه های بلندی قرار دارند,را در ذهن تداعی کند اما انواع دیگری با قامتی کوتاهتر که به صورت گسترده و پهن رشد می کنند نیز وجود دارند که گل های ان ها سفید,کرم,صورتی و قرمز است.

بومادران های بسیاری وجود دارند که کوتاه قد هستند.بومادران اگراتیفولیا(بومادران یونانی) به شکل کپه ای گسترده رشد می کند  ودارای برگ های کنگره دار خاکستری مایل به نقره ای است,که بر روی ساقه های 25 سانتی متری قرار می گیرند.گل های خوش ای ان سفید رنگ بوده اندازه ای برابر 2.5سانتی متر دارند.بومادران کلاون(بومادران ارجنتا)با برگ های خاکستری مایل به نقره ای و گل های کرم رنگی که دارد,به همان قد و اندازه است.بومادران تایجتا برگ های بریده بریده پرمانند و سبز مایل به خاکستری 10 سانتی متری و گل های زرد روشنی دارد,که می تواند تا ارتفاع 45 سانتی متر رشد کند.(1)

بیشترین زمان گلدهی بومادران فصل تابستان است.این گیاهان به نور کامل خورشید,خاک خوب با زهکشی کامل و ابیاری منظم نیاز دارد.در این شرایط گیاهانی که در خاک مستقر شده اند,رشد خوبی داشته و به اندکی خشکی مقاومت نشان می دهند.پس از گلدهی,گل های پژمرده قدیمی را از ناحیه دمگل باید قطع و در بهار کپه گیاهان قدیمی را تقسیم کرد. 

منبع:کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل پای خرس

پای خرس:Acanthus mollıs

خانواده:Acanthaceae

نام انگلیسی:Bear,s breech

گیاه چند ساله ای است که تا دمای حدود -15 درجه سانتی گراد مقاوم می باشد.زمانی که گیاه شگوفه ندارد ممکن است با ریواس اشتباه شود.برگ های بزرگ ان کنگره ای با بریدگی های عمیق 6 سانتی متری که در انتهای ساقه های ضخیم و دراز ان که مستقیما از زمین بالا امده اند قرار می گیرند.خوشه هاای گلدار ان که در اواخر بهار و اوایل تابستان ظاهر می شوند تقریبا شبیه گل انگشتانه یا حتی گل میمون می باشد.تاج گل های ان که سفید یا بنفش می باشد از براکته های سبز خاردار پوشیده شده اند به جز در مناطقی که تابستانی گرم دارند,در سایر مناطق قابل کشت می باشد.پای خرس در نور کامل خورشید به خوبی رشد می کند.خاک خوب با زهکشی کامل و ابیاری مرتب برای این مطلوب است.اما می تواند تا حدی خشکی را تحمل کند.(1)

این گیاه حدودا پس از 5 سال نیاز به تقسیم دارد.در مناطق بسیار سرد زمستانی در اوایل بهار و در مناطق دیگر در اواسط پاییز تا اواخر زمستان این کار باید انجام شود.مراقب باشید گیاهان جدید می توانند از هر قسمت قطع شده ریشه ای که در زمین باقی مانده ,جوانه زده و گسترش یابند.این گیاه را زیاد نباید تقسیم کرد یا در اطراف ریشه های ان گیاه دیگری کاشت.

منبع: کتاب پرورش ,نگهداری وتکثیر گیاهان فضای ازاد   نوشته:دکتر محمد صانعی شریعت پناهی-دکتر بهزاد بابازاده درجزی

گل سانسوریا

سانسوریا    

اسم علمی Sansevieria

این جنس شامل 60 گونه از گیاهان چند ساله همیشه سبز است. دو گونه از این جنس که دارای برگه های بسیار زیبائی هستند به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می شوند. درجه حرارتی در حدود 16 درجه سانتی گراد در تمام طول سال برای هر دو گونه زیر بسیار مناسب است.

1- S. hahnii بومی نواحی استوائی غرب افریقا است. رتفاع آن به 15 سانتی متر می رسد. گونه ای است با برگ های تخم مرغی شکل، مثلثی که در حدود 12 سانتی متر طول و 5 تا 6 سانتی متر عرض دارد. برگهای سبز تیره با نوارهای عرضی خاکستری و زرد می باشد، که به طور روزت بر روی گیاه قرار می گیرند.

2- S. trifaciata به انگلیسی آنرا Mother-in-low, s tongue یا زبان مادرشوهر می ماند. بومی غرب آفریقا است. ارتفاع آن در حدود 45 سانتیمتر با برگهای مستقیم با شمشیری شکل، که معمولا طول آن به 45 سانتی متر در گلدان می رسد ولی در طبیعت ممکن است به بیش از یک متر برسد. برگهای سبز تیره با رگه های نوار مانند، عرضی خاکستری است در واریته Laurentii حاشیه برگها کرم – زرد رنگ می باشد. در این گیاهان آب زیاد موجب پوسیدگی انتهای برگ می شود.

ازدیاد:

تقسیم با جوش یا قلمه برگ در تابستان، قلمه برگی را با قطعه قطعه کردن برگها به طول 8 تا 12 سانتیمتر و قرار دادن قسمتی از آن در بستر ازدیاد در حرارت 20 درجه سانتیگراد ریشه دار می کنند. واریته Laurentii را فقط به وسیله پاجوش های حاصله از گیاه مادر تکثیر می کنند. زیرا قلمه برگ فقط ایجاد گیاهی می کند که دارای برگهای سبز بوده و فاقد رنگ کرم و زرد در حاشیه می باشند.

نوع خاک – خاک جنگلی با مخلوط خاک برگ و ماسه.

منبع

گل ابری

 گل ابری

ارتفاع این گیاه به 60 سانتیمتر می رسد ولی ارقام پاکوتاه آن به ارتفاع 20-15 سانتیمتر است. برگها  دندانه دار ،قلبی شکل یا بیضی با پرزهای کم و به رنگ سبز تیره تر می باشد.

گل آذین دیهیم،بسیار متراکم که در کلاپرک های کوچک یا بزرگ که دارای گلهای لوله ای سفید ،قرمز یا غالباً آبی رنگ هستند تشکیل شده است. وقتی که گلها باز می شوند ، برگ ها را می پوشانند به طوری که برگها  دیده نشده و بوته غرق گل می شود.

ابری خاک های قابل نفوذ و مرغوب را می پسندد و مکان های گرم و آفتابی را ترجیح می دهد. آبیاری آن    می بایستی به قدر کافی باشد و به کود نیازی ندارد.

گل ابری در سایه آفتاب به خوبی رشد می نماید ولی هرچه آفتاب بیشتر ببیند پرگل تر و پا کوتاه تر می گردد

طرز ازدیاد:

تکثیر ابری از طریق بذر ساده بوده و آسان می توان آن را از این طریق تکثیر نمود.برای این منظور بذر آن را در اواخر زمستان(بهمن ماه)  در شاسی و هم چنین می توان بذر را مستقیماً در بستر اصلی در آغاز اردیبهشت ماه کشت نمود که در این صورت از نشا کاری صرفنظر می شود.

ابری را می توان از طریق قلمه نیز تکثیر نمود.در این صورت قلمه ها را از روی پایه مادری در اواخر زمستان برداشت کرده در شاسی نیم گرم و یا در گلخانه گرمی می کارند پس از آنکه به خوبی ریشه کردند هر قلمه ریشه کرده را در گلدان کوچکی گذاشته و مواظبت های لازم به عمل می آید تا در اواسط بهار کشت شوند.

کاربرد:

واریته های بلند قد در حاشیه ها و یا برای گل بریده و زینت تپه ها استفاده می شود.ولی واریته های پاکوتاه برای تزئین حاشیه پارک ها و نقشه های موزائیکی استفاده می شوند.

هم چنین می توان ابری را در گلدان ،سبد گل روی بالکن ها و در اطراف استخر ها و آب نماها و تزئین نمای ساختمان ها کاشت مخصوصاً به علت آفتاب پسندی گل ابری در تزئین نمای ساختمانها نیز در داخل جعبه های گل کاربرد زیادی دارد.....

گل ایبریس

 نام علمی : Iberis. L

خانواده : Brassicaceae

خصوصیات گیاهشناسی:

این گیاه بومی جنوب اروپا است. جنس ایبریس گونه های متعددی دارد که اغلب آنها چند ساله هستند.

ساقه ها افراشته و برگها ضخیم با دندانه های ظریف و نامنظم است.

در گلدهی کامل،گیاه از گلهای سفید،صورتی،قرمزلاکی،بنفش کم رنگ یا ارغوانی پوشیده می شود.

 یکی از ارقام معروف این گل است که گلهای آن متراکم و مخلوطی از رنگهای مختلف است.Dwarf Fairy

طرز کاشت و ازدیاد:

ایبریس را می توان از طریق کاشت بذر تکثیر نمود.بذرها را در اوایل بهار در محل اصلی یا در اسفند ماه روی کوشک انجام می گیرد.

خاک:

ایبریس در خاکهای رسی،شنی به خوبی رشد و نمو می کند و نقاط گرم و آفتاب گیر را می پسندد.

کاربرد:

از ایبریس در پلات باند گل دهنده،در باغچه ها و در گلدان ها استفاده می کنند.کاشت آن حتی در محیط های بسیار بزرگ نتیجه خوبی دارد.

 .I . amara  به صورت گل بریده نیز استفاده می شود و مدت 10-7 روز در آب دوام دارد.

ایبریس در باغهای صخره ای نیز می تواند زیبائی خاصی را ایجاد کند.

منبع: کتاب گلهای فصلی

نویسنده : ر. خراسانی

منبع اینترنتی

گل ناز افتابی